به گزارش مشرق، فینال کوپا دل ری در سال ۱۹۲۸ بین دو تیم رئال سوسیداد و بارسلونا در ال ساردینرو برگزار شد. بازی قرار بود ۲۰ می انجام شود. این دیدار زیر باران شدید و شرایط سخت برگزار شد. در نیمه اول پلاتکو، دروازه‌بان بارسا آسیب دید و مجبور شد زمین را ترک کند. در آن زمان قانون تعویض وجود نداشت و آروچای مدافع، لباس دروازه‌بان را بر تن کرد. کمی بعد سامیتیر نیز به خاطر آسیب دیدگی زمین را ترک کرد. بارسا ۹ نفره شد. در نیمه دوم، دو بازیکن آسیب دیده وارد زمین شدند. پلاتکو با وجود مصدومیت به میدان رفت تا به تیمش کمک کند. شرایط بازی به گونه‌ای پیشرفت که آلبرتی تحت تاثیر قرار گرفت و زیباترین شعر درباره فوتبال را به زبان اسپانیایی سرود. پلاتکو که با شجاعت به میدان رفته بود در این شعر جایگاه خاصی داشت.
بازی پس از ۹۰ دقیقه و وقت‌های اضافه در نهایت با تساوی یک بر یک به پایان رسید. دروازه‌بان بارسا در این مدت حمله‌های حریف و درد ناشی از آسیب دیدگی را تحمل کرد. بازی تکراری دو روز بعد برگزار شد. پلاتکو در این دیدار حضور نداشت و یورنس جانشینش شد. دوباره دو تیم پس از وقت‌های اضافه به تساوی دست یافتند. برنده دیدار نهایی دو روز بعد مشخص می‌شد اما یک مشکل به وجود آمد. بازی‌های المپیک در راه بود. این قضیه روی بارسلونا تاثیر نمی‌گذاشت چون همه بازیکنانش حرفه‌ای بودند. در آن دوران، کمیته بین المللی المپیک مخالف حرفه‌ای بودن بود و به خصوص در فوتبال اجازه حضور چنین بازیکنانی را نداد. با این حال اغلب بازیکنان رئال سوسیداد از جمله آمادئو، مارکولتا ترینو، کریکی و ماریسکال آماتور محسوب می‌شدند و به تیم ملی المپیک اسپانیا دعوت شدند.
در این شرایط فرصت انجام بازی سوم وجود نداشت و قرار شد پس از المپیک این دیدار برگزار شود. سومین فینال یک هفته و یک ماه بعد از نخستین بازی انجام شد. پلاتکو باز هم در این بازی حضور نداشت چون پس از پنج هفته هنوز آسیب دیدگی اش بهبود نیافته بود. با این حال شرایط جوی نسبت به دو بازی قبل کاملا متفاوت بود. بارسا در یک زمین خشک توانست فوتبال تکنیکی ارائه دهد و ۳ بر یک پیروز شود. آبی اناری‌ها فاتح طولانی‌ترین فینال تاریخ شدند و آن شعر که برای دروازه‌بان مجاری سروده شده بود در اسپانیا محبوب شد.
پلاتکو به عنوان جانشین ریکاردو سامورا به بارسلونا پیوست (سامورا به اسپانیول بازگشت). دروازه‌بان مجاری پس از بهبود آسیب دیدگی‌هایش به میدان بازگشت و دوران موفقی را در این تیم سپری کرد. او پس از دو سال، در فصل ۱۹۳۰-۳۱ به رکرئاتیوو اوئلوا پیوست. سپس سرمربی شد و توانست در دو دوره هدایت بارسا را بر عهده بگیرد. او سپس به شیلی رفت و در تیم‌های مختلفی به مربیگری پرداخت. پلاتکو سرمربی ریورپلاته هم شد. او مرد بزرگی در جهان فوتبال به حساب می‌آمد اما حرکت به یادماندنی‌اش در طولانی‌ترین فینال کوپا دل ری برای همیشه در خاطرها ماند.
